- oynatmaq
- 1) заставить (просить) станцевать (играть)2) parmaqlarını oynata - он шевелит пальцами
Крымскотатарский-русский словарь (латинский). 2013.
oynatmaq
Смотреть что такое "oynatmaq" в других словарях:
oynatmaq — f. 1. Uşağı əlinə alaraq, atıbtutaraq əyləndirmək, yaxud oyuncaq və başqa vasitələrlə məşğul etmək və beləliklə, özü də əylənmək. Körpəni oynatmaq. Uşaqları oynatmaq. – Vahid uşağı yanına alıb oynadır, dilə tutub yatırtmaq istəyirdi. M. C.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oynatma — «Oynatmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
silkələmək — f. 1. Təkan verərək, dartaraq bu tərəfdən o tərəfə bərk tərpətmək, yerindən oynatmaq, sarsıtmaq. Gənc sərt əlilə Bayramı silkələdi. M. Hüs.. Arvad <Aydının> üstünə atılıb bərk silkələdi. H. Seyidbəyli. // Meyvələri salmaq üçün ağacı bərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl-qol — is. Əllər və qollar. Əl qolunu çırmalamaq. – <Zənci:> Zəncirlə bağlıdır mənim əl qolum. S. V.. Əli qolu açılmaq – geniş fəaliyyət göstərməyə imkan tapmaq, maneələrdən azad olmaq. Amma ərə gedəndən sonra . . <Tükəzbanın> əli qolu daha… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çalığlamağ — (İmişli) çapalamaq, əlayağını oynatmaq. – Uşağı açıblar bələgdən, çalığleyır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dızılamax — I (Çənbərək) oynatmaq. – Qüçüyü dızılama, dişi qırılı ha! II (Çənbərək) sahənin otunu ordan burdan çalmaq, biçmək. – Yavılnın çökəyin dızılıyıf gedif Nuru … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ləflətmax — (Şəki) tərpətmək, yerindən oynatmaq, laxlatmaq. – Sütünü ləflətdim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ara — is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar. – Qulam Əsgərov düşmən ilə öz aralarındakı məsafəni bilirdi. Ə. Ə.. 2. Boşluq, açıqlıq, boş yer, açıq yer, məsafə. Ara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
at — 1. is. 1. Qoşulan və minilən ev heyvanı. Kəhər at nalı neylər?! Ağ buxaq xalı neylər. . (Bayatı). Ata minəndə özünü, atdan düşəndə atı unutma. (Ata. sözü). Uca atın üstündə oturub, kəndin alçaq divarlarından həyətin yarısını görürdüm. C. M.. At… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
badkeş — is. <fars.> köhn. 1. Xalq təbabətində müalicə məqsədi ilə işlədilən küpə, banka, stəkan və s. ; həcəmət. Badkeş qoymaq (eləmək, salmaq) – xəstə adamın qanını oynatmaq üçün bədəninin müxtəlif yerlərinə banka qoymaq. 2. Dəmkeş, külbə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
